คนรวยรวยขึ้น คนจนยิ่งจนลง ในช่วงสามทศวรรษ ผู้ที่เป็น 1% ของเศรษฐกิจ US คนรวยยิ่งรวยขึ้น ข้อมูลสนับสนุนมัน ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา ส่วนแบ่งความมั่งคั่งของสหรัฐที่ถือโดยกลุ่ม 1% สูงสุดได้เปลี่ยนจาก 24% เป็น 32% เช่นเดียวกับถ้อยคำที่ซ้ำซากจำเจส่วนใหญ่ “คนรวยยิ่งรวยขึ้น” กลายเป็นถ้อยคำที่ซ้ำซากจำเจเพราะมันเป็นเรื่องจริง… เรื่องเงินและอำนาจ ผู้มีอิทธิพลมีแนวโน้มที่จะรวบรวมอำนาจมากขึ้น แม้ว่าจะมีการเลือกตั้งใหม่ซักกี่ครั้งก็ตาม
มันเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล เงินซื้ออำนาจและอิทธิพลให้คุณ ซึ่งก็ส่งผลให้มีเงินมากขึ้น ซึ่งซื้ออำนาจและอิทธิพลได้มากขึ้น นี่คือพื้นฐานของการสะสมทุนและการสร้างความมั่งคั่ง ซึ่งเป็นวัฏจักรขาขึ้นที่ดี นอกจากนี้ยังเป็นเหตุผลที่เรา (ควร) มีภาษีในระบบก้าวหน้า: เพื่อป้องกันไม่ให้ระบบเศรษฐกิจตามธรรมชาติทำงานของมัน ทำให้คนรวยรวยขึ้นและคนจนจนลง
อะไรที่สมเหตุสมผลน้อยกว่า? ทำไมคนหรือบริษัทเดียวถึงไม่มีอำนาจทั้งหมด? ทำไมบางครอบครัวไม่ควบคุมความมั่งคั่งไว้ทั้งหมด ในตอนนี้มีเพียงสองรัฐบาลควบคุมโลกนี้อยู่? ทำไมไม่มีประธานาธิบดีของโลก? เท่าที่ดูเหมือนว่าอำนาจและความมั่งคั่งถูกรวมไว้ที่ส่วนกลาง คนที่รวยที่สุดในโลกเป็นเจ้าของเพียง 0.04% ของมูลค่าสุทธิของโลก
ตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ไม่มีใครเข้าใกล้การควบคุมเบ็ดเสร็จได้ อาณาจักรที่ทรงพลังที่สุดยังคงเป็นเจ้าของส่วนน้อยของโลก ก่อนสิ้นพระชนม์ในปี 1901 สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงปกครองอาณาจักรที่กินพื้นที่ประมาณ 1 ใน 4 ของพื้นผิวโลก และปกครองประชากรเพียง 23% ของโลก เมื่อถึงจุดสูงสุดในปี 1300 จักรวรรดิมองโกลควบคุมประมาณ 18% ของโลก อาณาจักรโรมันมีขนาดเล็กลง (4%)
เมื่อพวกเขาได้รับดินแดนและทรัพยากร แต่ละอาณาจักรก็ขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ชาวอังกฤษในปี พ.ศ. 1910 ได้เห็นการเติบโตถึงหกทศวรรษ ด้วยการกอบโกยที่ดินแต่ละครั้งทำให้มีแหล่งทรัพยากรมากขึ้น มีกาแฟและกากน้ำตาลนำเข้าเกาะมากขึ้น สิ่งนี้สร้างตลาดใหม่และโอกาสทางธุรกิจในการหาทุนซื้อที่ดินมากขึ้น และวงล้อเศรษฐกิจก็หมุน
อย่างไรก็ตาม จากจักรวรรดิอังกฤษ ราชวงศ์ชิง ไปจนถึงออตโตมาน พวกเขาทั้งหมดมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน: พวกเขาทั้งหมดล่มสลาย
สมดุล
จักรวาลนี้เกลียดชังการควบคุมอย่างสมบูรณ์ ไม่เคยมีบุคคลหรือสถาบันใดประสบความสำเร็จในการครองโลก ผู้ล่าเอเพ็กซ์ไม่สามารถกำจัดเหยื่อได้โดยไม่ต้องอดอาหาร หากมีหมาป่ากินกวางมากเกินไป ประชากรหมาป่าก็จะลดลง เนื่องจากกวางไม่มีที่จะกิน ความสมดุลเป็นพื้นฐานของระบบนิเวศ และเช่นเดียวกัน (ในระยะยาว) ในโลกที่มนุษย์สร้างขึ้นของเรา
ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?
ตัวตนหรือบุคคลที่ทรงพลังกำลังล่มสลายภายใต้น้ำหนักของความสำเร็จของตนเองนั้นไม่ใช่แนวคิดที่แปลกใหม่ ชาวกรีกโบราณมีคำพูดนี้: ความโอหัง ความมั่นใจมากเกินไปในการต่อต้านเทพเจ้า สำหรับเรา มันหมายถึงความมั่นใจที่มากเกินไปก่อนที่จะตกต่ำ ซึ่งมากหรือน้อยก็เท่ากับสิ่งเดียวกันเพราะสำหรับชาวกรีกแล้วการท้าทายเทพเจ้ามักจะนำไปสู่ความตาย
เวอร์ชันล่าสุดของเรื่องราวโบราณนี้ที่เหมาะกับช่วงเวลาที่หมกมุ่นอยู่กับเทคโนโลยีของเราคือแฟรงเกนสไตน์ ดร. แฟรงเกนสไตน์ที่หลงใหลในความสามารถของตัวเองพยายามต่อต้านระเบียบธรรมชาติและสร้างชีวิต ในการทำเช่นนั้น เขาสร้างบางสิ่งที่น่าเกลียดเกินกว่าจะควบคุมได้ และนั่นคือหายนะของเขา คำพูดสุดท้ายของเขาในนวนิยายคือคำแนะนำให้ “หลีกเลี่ยงความทะเยอทะยาน”
องค์กร
ความโอหังขององค์กรมีหลายรูปแบบ การวิจัยแสดงให้เห็นว่า CEO ที่มีความมั่นใจสูงเกินไปมีแนวโน้มที่จะบิดเบือนการตัดสินใจในการลงทุน: พวกเขาลงทุนมากเกินไปเมื่อกระแสเงินสดแข็งแกร่ง และตัดออกลึกเกินไปเมื่อต้องการเงินทุนจากภายนอก ประเด็นสำคัญคือ Meta ซึ่งเราได้เห็นความโอหังในรูปแบบที่น่าทึ่ง ราชาเด็กชายผู้ไร้ข้อจำกัดกำลังเดิมพันบริษัทของเขา ซึ่งเป็นบริษัทของผู้ถือหุ้นของเขา ด้วยความฝันอันร้อนแรงว่าเขาคือพระเจ้าในโลกที่เต็มไปด้วยป้ายโฆษณาของ Nissan และ Nespresso ซึ่งเป็น “คำเปรียบเทียบ” ไม่นานมานี้ ผู้ก่อตั้ง FTX Sam Bankman-Fried เชื่อว่าเขาสามารถท้าทายกฎของเศรษฐศาสตร์และกู้ยืมเงินจากสกุลเงินปลอมจำนวนมหาศาลที่เขาสร้างขึ้นได้ โดยพื้นฐานแล้ว Bankman-Fried สร้าง Burj Khalifa บนรากฐานของทรายดูด และตอนนี้ฤดูใบไม้ร่วงก็มาถึง
ความปรารถนาที่จะรักษาสิ่งต่าง ๆ ไว้ตามที่เป็นอยู่สามารถเริ่มต้นการเผาไหม้ที่พื้นอย่างช้าๆ ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก Innovator’s Dilemma ไม่ใช่มาจากความเย่อหยิ่ง แต่เป็นข้อจำกัด — อำนาจที่จำกัดกำหนด Aswath Damodaran เพื่อนร่วมงานของฉันที่ NYU ได้ทำวิจัยที่สำคัญเกี่ยวกับวงจรชีวิตขององค์กรที่ประสบความสำเร็จ ความมีชีวิตชีวาและนวัตกรรมกระตุ้นให้พวกเขาไต่ขึ้น แต่ความสะดวกสบายของกระแสเงินสดและความปรารถนาที่จะให้พวกเขาไหลลื่นทำให้พวกเขาเชื่องช้าและหวาดกลัว บริษัทที่ดีที่สุดสร้างคูเมืองเพื่อปกป้องรายได้และยืดอายุขัยของพวกเขา บริษัทที่ดีที่สุดรายต่อไปตระหนักดีว่าพวกเขากำลังเติบโตและมีอายุอย่างสง่างาม: พวกเขาคืนเงินให้กับผู้ถือหุ้น จ่ายเงินปันผล และชำระหนี้ นอกจากนี้ ซีอีโอเพียงไม่กี่คนยังลงทุนเงินขนาดเท่าจีดีพีของคอสตาริกาให้กับคนบ้าพลังขนาดใหญ่แต่ง่อยที่พยายามจำลองโลกของเรา … โดยไม่มีขา แฟรงเกนสไตน์ดิจิทัล ถ้าคุณต้องการ
ความสำเร็จอาจเป็นความหายนะของเราเมื่อเราได้รับการเลื่อนตำแหน่งเกินความสามารถที่แท้จริงของเรา หลักการของเปโตรถือได้ว่าเนื่องจากผู้คนได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากผลงานก่อนหน้า พวกเขาจะก้าวขึ้นสู่ระดับที่ไร้ความสามารถอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ สมองของเราทำให้มันง่ายสำหรับความทะเยอทะยานของเราที่จะเกินความสามารถของเรา: ผลกระทบของ Dunning-Kruger อธิบายถึงจุดอ่อนทางปัญญาที่แสดงให้เห็น ซึ่งยิ่งเรารู้เรื่องบางอย่างน้อยเท่าไหร่ เราก็ยิ่งประเมินความรู้ของเราสูงไปเท่านั้น นั่นเป็นสาเหตุที่คนโง่และคนที่สร้างรถยนต์ที่ยอดเยี่ยมแล้วซื้อบริษัทสื่อจึงเป็นอันตรายอย่างยิ่ง
นี่เป็นสัปดาห์แบนเนอร์สำหรับการเลิกทำอันทรงพลัง Meta บริษัทเครือข่ายโซเชียลที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ ซึ่งสูญเสียมูลค่าไปมากกว่าสองในสามในปีที่ผ่านมา ประกาศว่ากำลังเลิกจ้างพนักงาน 11,000 คน มหาเศรษฐี crypto ที่โด่งดังที่สุดสูญเสียทรัพย์สินเกือบทั้งหมดของเขาหลังจากที่เขาใช้อาณาจักรของเขามากเกินไปเพื่อให้มันขยายตัว และชายที่รวยที่สุดในโลก … ชุบอ่างล้างหน้าในห้องน้ำก่อนที่จะเรียนในชั้นเรียนว่าอำนาจเสียหายอย่างไร
สองสามสัปดาห์แรกของ Elon ที่ตลกขบขันบน Twitter แย่กว่าที่คาดไว้ และคนส่วนใหญ่คาดว่ารถไฟจะชนกัน ขณะที่ฉันเขียนข้อความนี้ ข่าวล่าสุดคือผู้บริหารระดับสูงของ InfoSec และ Privacy ของ Twitter ลาออก พวกเขาไม่ได้เปิดเผยรายละเอียด แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาถูกขอให้ทำสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าผิดกฎหมายหรือผิดจรรยาบรรณ นั่นอยู่ท่ามกลางการล่มสลายของการตรวจสอบบนแพลตฟอร์มอย่างต่อเนื่อง นโยบายใหม่ที่อนุญาตให้ “ตลก” (เว้นแต่คุณจะล้อเลียน Elon) และกระแสที่หลั่งไหลออกมาจากประตูของวิศวกรที่รู้ว่าบริการของ Twitter เป็นอย่างไร ทำงาน
การล่มสลายของผู้มีอำนาจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี และฉันดีใจที่เราอยู่ในจักรวาลที่ยอมรับสิ่งนี้เป็นหลักในการปกครอง อำนาจสัมบูรณ์และการกระจุกตัวของความมั่งคั่งไม่สอดคล้องกับนวัตกรรมที่เป็นลักษณะของการเคลื่อนไหวที่สูงขึ้นของมนุษยชาติ การพุ่งชนโลกอาจทำให้เกิดความเสียหายได้ แต่เป็นการทำลายอย่างสร้างสรรค์
บทเรียนคืออะไร เราเรียนรู้อะไรได้บ้าง?
ในทุกๆ วัน ไม่ว่าเราจะประสบความสำเร็จเพียงใด เราต้องได้รับความสำเร็จของเรา เราต้องใจดีและเห็นคุณค่า เราต้องห้อมล้อมด้วยคนที่จะผลักไสเราและตั้งคำถามกับความเชื่อและการกระทำของเรา เราต้องแสดงความนอบน้อมถ่อมตน คุณจะไม่อ่อนไหวต่อความผิดพลาดครั้งใหญ่มากไปกว่าการได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ เมื่อคุณเริ่มเชื่อความเท็จว่าความสำเร็จของคุณคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับตัวคุณ ใช่ คุณเก่งและขยัน แต่ความยิ่งใหญ่อยู่ในสิทธิ์ของผู้อื่น และจังหวะเวลา (และคุณสมบัติอื่นๆ ของโชค) คือทุกสิ่ง
ด้านพลิกถูกกล่าวถึงน้อยกว่า แต่สำคัญกว่า เมื่อคุณระยำ เมื่อสิ่งต่าง ๆ ไม่ดี — ความสัมพันธ์สิ้นสุดลง คุณมีความผิดหวังในอาชีพ หรือคุณอยู่ในความเครียดทางการเงิน — ให้อภัยตัวเอง เสียใจ แล้วไปต่อ และการก้าวต่อไปหมายถึงการหาคนและกิจกรรมที่ทำให้คุณมีพลังและความมั่นใจที่จะเชื่อว่าคุณมีคุณค่า คุณคือทางออกของความต้องการของบริษัท และคุณสามารถทำให้ชีวิตของคนอื่นวิเศษได้ ฉันรู้จักคนที่ประสบความสำเร็จมากมาย แต่มีความแตกต่างระหว่างความสำเร็จและความสุข เดลต้าจำเป็นต้องลงทะเบียนความจริงข้อเดียวและเอาตัวรอดจากอารมณ์ที่ตามมา: ความล้มเหลวส่วนใหญ่และความสำเร็จของคุณไม่ใช่ความผิดของคุณ
ข้อจำกัดความรับผิด
ข้อมูลทั้งหมดที่มีอยู่บนเว็บไซต์ของเราเผยแพร่ด้วยเจตนาที่ดีและเป็นไปเพื่อวัตถุประสงค์ในการให้ข้อมูลทั่วไปเท่านั้น การกระทำใด ๆ ที่ผู้อ่านดำเนินการตามข้อมูลที่พบบนเว็บไซต์ของเราถือเป็นความเสี่ยงของผู้อ่านโดยเฉพาะ Learn ให้ความสำคัญกับข้อมูลคุณภาพสูง เราอุทิศเวลาให้กับการแยกแยะ ค้นคว้า และสร้างเนื้อหาเพื่อการศึกษาซึ่งเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน เพื่อเป็นการรักษามาตรฐานนี้และเพื่อสร้างเนื้อหาคุณภาพได้อย่างต่อเนื่อง พาร์ตเนอร์ของเราอาจตอบแทนเราด้วยค่าคอมมิชชั่นสำหรับการจัดวางตำแหน่งต่าง ๆ ในบทความของเรา อย่างไรก็ดี ค่าคอมมิชชั่นนี้ไม่มีผลต่อกระบวนการของเราในการสร้างเนื้อหาที่ไร้อคติ ตรงไปตรงมา และเป็นประโยชน์
